Zo na twee wedstrijden als leider niet aan de kant te hebben gestaan, was het afgelopen zaterdag dan eindelijk weer zover. Gedurende mijn afwezigheid hadden de jongens gewonnen bij Boerakker met 1-4, maar helaas afgelopen zaterdag thuis in de slotfase verloren van SVMH met 1-2. Als ik de berichten hierover hoorde was dit zeker niet nodig geweest. In de voorbespreking probeer je als leiders de jongens op scherp te zetten, hun wensen in te vullen(!) en met een opdracht het veld in te sturen.

De wedstrijd begon wat later, omdat de scheidsrechter er nog niet was. Hij lag nog heerlijk in zijn bedje. Dus daarom stond deze wedstrijd onder leiding van de uitstekend fluitende R.v.D. uit Roden met als assistent-scheidsrechter langs de kant mevrouw G.R uit Roden. Ondanks de vele wijze mannen aan de kant, vond ik dat ze het goed deed en zich niet liet leiden door de commentaren van deze wijze mannen. De tweede helft werd het stokje overigens overgenomen door de heer R.B. ook uit het mooie Roden en deze liet ook zien dat hij de vlag goed kon hanteren!

Dan de wedstrijd. We speelden dus thuis tegen Actief D4. Deze had hun eerste drie wedstrijden verloren, maar dat zegt niet zoveel! Overigens voor ons een niet onbekende tegenstander. In de najaarscompetitie hadden we van hun met 4-0 gewonnen. Vooraf in de bespreking hadden wij aangegeven dat het toen zeker niet gemakkelijk ging. Dus allerlei ingredieten om deze wedstrijd vanaf begin af aan goed in te gaan.

ONR begon goed aan de wedstrijd. De tegenstander werd onder druk gezet en er werd gecombineerd. Dit resulteerde in een aantal halve kansen. Na zo'n kleine 10 minuten spelen was het Norbert die de 1-0 maakte. Altijd leuk als je vriendinnetje aan de kant staat te kijken! Norbert kon met een afstandsschot de "kleine" keeper van Actief verschalken. Deze keeper zou de rest van de wedstrijd een sta in de weg zijn voor ons. Na de 1-0 voorsprong was het gedaan met ONR. Als leider aan de kant zie je dan dingen gebeuren waar ik en anderen geen vat ophebben. Het voetbal wat de jongens kunnen spelen is dan volledig weg. Elk duel wordt verloren, geen goede passing, aanname van de bal, de ruimte wordt niet benut, geen overleg..... Dan zie je het gebeuren en staan we met de rust 1-2 achter.

In de kleedkamer weten de jongens zelf heel goed dat het niet goed gaat en geven ze dit ook aan. Als leiders probeer je dan de koppies weer in de goede richting te krijgen door ze de nodige aanwijzinge te geven en hoop je dat ze het weer oppakken.

Het begin van de tweede helft hetzelfde beeld als het einde van de eerste. Totdat Actief de 1-3 maakt dan worden we weer wakker en gaan we voetballen. Toen lieten jullie weer zien dat er voetbal en wilskracht in het elftal zit. Door het spel wat jullie dan spelen krijgen we weer kansen en mogelijkheden om te scoren en zetten we de tegenstander onder druk.

Waarom niet de gehele wedstrijd? 

Uit de mogelijkheden die we dan creëren en krijgen kan Nathan de aansluitingstreffer maken en hebben we nog tijd voor misschien een derde treffer. Daar kregen we ook wel de mogelijkheid voor, maar door goed keepers werk van de tegenstander werd er door ons niet meer gescoord. Actief kon via een counter nog wel de vierde scoren. Na het laatste fluitsignaal stond er een 2-4 einduitslag in het boekje van de scheidsrechter.

Een wedstrijd die na de mening van ons als leiders, jullie zelf en het publiek niet verloren had hoeven gaan. Maar wat doen we hieraan? Blijven trainen en uitgaan van je kwaliteit! Dan weet ik zeker dat we zulke wedstrijden als zaterdag niet verliezen!

Jurgen.