Moeizame start ONR 5

Even moeizaam als de wedstrijd verliep moest uw verslaggever ook met zijn stukje uit de startblokken komen. In de kleedkamer werd het al gesuggereerd: andere bezigheden met mooi weer.... Hij zal er niet snel een wedstrijd om afzeggen, maar het schrijven van een verslagje kan soms wel even wachten. En zeker voor deze wedstrijd wel. Niet direct om aan te zien, ook al zullen velen van ons wel bij die (ene) mooie bal van zíjn eigen voet wel genoten hebben. Of van die strakke kopbal, of net nog dat voetje ertussen zodat de tegenstander niet kon scoren. Ook zal het velen van ons opgevallen zijn (hoop ik) dat we nog steeds niet het meest stille team van ONR zijn. Wel het oudste en dan hoop je toch.....

Maar laat ik me tot de wedstrijd beperken: niet best! 1-0 achter halverwege de eerste helft en enkele minuten later maakte Johan ons eerste doelpunt van dit seizoen: 1-1. In de rust kwam er fris (??; de mannen hadden al in het derde gespeeld) bloed in het team, wat echter niet tot uiting kwam in ons spel. We kwamen wederom achter en maakten door Erik weer gelijk: 2-2 dus en veel meervalt er ook niet te vermelden. Klaar dus.

Nog enkele bijzonderheden voor onze grote lezersschare:

Jurgen is gestopt en is nu toeschouwer geworden en in een interview nadien vond hij dat een goede keuze. Hilko heeft noodgedwongen z'n kicksen aan de wilgen gehangen door fors kniefalen, maar ook hij toeschouwerde en dronk lekker een biertje mee.

Dan het Van Bergen Boys verhaal: Dit wordt ons 25ste jaar in de kleding van Henk van Bergen, autobedrijfbezitter in ons dorp en uw verslaggever, tevens onderhouder van contacten met deze sponsor is de afgelopen week bij hem op bezoek geweest enze hebbenhet komende jaar doorgenomen. Er wacht ons volgend voorjaar een gezamenlijk feestje en nadere gegevens zullen volgen.

Derde helft

Zoals bij vele wedstrijden was de derde helft onze sterkste: Gezeten op het terras kwam ons team weer heel gezellig voor de dag en voor velen zal het gevoel zijn geweest; "hier doen we het voor"! Lekker een middagje met mannen onder elkaar, potje voetballen en een biertje na. Houden zo, want dat is de kracht van het team en in deze helft wordt er alleen maar gelachen, zonder gemekker op tegen- en medestanders en op de scheids. Deze laatste - Jan - had dat op zich genomen en werd verbaal toch wel aangepakt in de wedstrijd. Niet doen! Hij offert zich op ( zo mag je het naar mijn idee ook wel zeggen ) om ons team te fluiten. En dat hij soms fluit als wij voetballen ( wel eens een verkeerde pass of een andere misser): het is niet anders; mondje dicht!

Mar we zaten al op het terras: Gezellig met mooi weer. Terugblikkend op de wedstrijd die in een gelijkspel eindigde. Volgende week naar Ulrum.