Enigszins brak van een copieus diner van gisteravond typ ik dit verslag, maar wel in de gelukkige omstandigheid verkerend dat de VBB voor het eerst deze competitie de ranglijst aanvoeren! Behalve een gelijkspel werden na de winterstop alle wedstrijden gewonnen, eerlijk moet wel bekend worden dat de tegenstand niet altijd even sterk was, het behaalde nivo niet altijd even hoog was, maar de punten bleven binnenstromen en de andere koplopers blijven punten morsen. Chapeau heren !!

Het was een gedenkwaardige zaterdag, 2e april:

Niet omdat het gehele elftal in de prachtige 1 april grap van Anne was gestonken en op de club door een ieder hartelijk om werd uitgelachen.

Niet omdat dezelfde Anne zijn verjaardag cachet gaf met het eerste gescoorde doelpunt van de wedstrijd.

Niet omdat Anne`s zoon de wedstrijd besloot met zijn doelpunt.

Niet omdat Rene letterijk en figuurlijk strak floot (Het roze shirt kon net dankzij het mooie weer).

Niet omdat de tegenstander uit Zoutkamp/Ulrum ons de gelegenheid gaf om te excellren.

Niet omdat Hans, Wim, Ronald en Wiebe niet aanwezig waren.

Niet omdat wij weer de meeste supporters hadden.

Niet omdat het prachtig weer was.

Niet omdat wij met 6-1 gewonnen hebben en de derde helft ook weer intensief was.

Maar het was een gedenkwaardige en prachtige middag omdat wij Geert weer onder ons midden mochten begroeten. Toen de email me bereikte met de mededeling dat Geert een extra gat in zijn hoofd had gekregen moest ik eerst stevig grinniken, maar nader bestudering van de boodschap wekte toch mijn bezorgdheid want lekkend hersenvocht, drains, complete rust, nieuwe operatie zijn toch geen termen waar je vrolijk van wordt. Ik dacht nog dat het wel attent zou zijn als ik Geert een tekentje van medeleven zou sturen, maar zo als vaker is het bij die gedachte gebleven.

Welkom back Geert, old soldiers never die!

Gelukkig was koppen niet je sterkste punt en we hopen je gauw weer terug te zien op het veld nadat de medische staf je weer 100% (of iets in die richting) gezond heeft verklaard.